Kur’ãn’ın hüküm bildiren (muhkem) ayetleri insanlara kendi hakikatlerini tanıtacak, manevi olgunlaşmalarını sağlayacak ve toplumsal ilişkilerini düzenleyecek bilgileri içerir iken; geçmişin hikayeleri, tarihsel verileri (esãtirul evvelîn) olarak zannedilen kıssaları da tüm boyutlarıyla İnsanın özetini (≈Holografik Yansıma) vermektedir. Yani bu ayetler İnsan’ın derin boyutlarının hâl dilinin birer tercümesidir, denkliğidir. Âyetlerin ve âyetlerdeki sembollerin karşılıklarının İnsan’da bulunması gerektiği ve İnsan’da olana işâret ettikleri düşüncesi kanaâtimizce “Her ne ararsan Kendin’de ara“ anahtarı sonucudur. Bu anahtar karınca ile konuşma, taştan deve çıkartma, denizi ikiye bölme, babasız doğum gibi Bilgi Kaynağındaki anlatımların sembolik olarak algılanıp, olduğu gibi alınmamasını gerektirir.

Elbette Kur’ãn tümüyle sembolik/şifreli bir Bilgi Kaynağı değildir. Kur’ãn kendisinde muhkem (belirli bir hüküm bildiren) ve müteşâbih (teşbihli, benzetimli) âyetler olduğunu bildirmektedir.

Kur’ãn misalleri/meselleri/örneklemeleri Tefekkür sahipleri için hissedilebilir, muhkem âyetler ise herkes için apaçıktır; öğüt almak isteyenler için kolaylaştırılmıştır! (Kamer-17).

Kur’ãn tüm derinliğiyle/boyutlarıyla en temiz şekliyle açığa çıktığı Şuûr (Rasûl) tarafından bilinmektedir. Çünkü kendisi Kur’ãn’dır. Bu derinlik her bilinç seviyesi tarafından farklı algılanır. Kur’ãn’ı en iyi okuyan/bilen/hisseden/özüne inenler, Kur’ãn misallerini akledebilen (Ankebut-43) Âlimler (bilgin anlamında değil), Allãh’ın Velisi olduğu kullar (Yunus-62) ve Tefekkür sahipleridir.

Bizler arınabilmek için gerekli bilgileri ihtivâ eden muhkem âyetleri yaşamımıza dökmekle sorumluyuz. Teşbihli anlatımlar, kıssalar ise bu arınmanın sonucunda kuş (~bilincin hal) dilini bilen/hisseden Selamet=Huzur insanına=Süleymanlar’a apaçık olacaktır. Belirli içsel, manevi hâlleri yaşayan Şuûrlar, o kıssalara baktığında, yaşadıklarının o kıssalarda/denk gelen anlatımlarda işaretlendiğini fark edebilir. Yâni, bizler arındıkça, o kıssalardaki benzetimli (müteşâbih) anlatımları kendimizde bulmuş olacağız.

Kıssaları yaşayabilmemizin nedeni ise Holo/Hülya/Whole/Holy olan Âlemlerin bizlerde yansımış olmasıdır (Holo-grafik). Kâinat Holografik olmasa idi, Rasûl kendinde bulduğunu bizlere teklif edemez ve Din de olamazdı. Çünkü kendinde bulduğu bizlerde de potansiyel/tohum olarak, boyut boyut kayıtlıdır, saklıdır.

İNSAN, Âlem’dir. Kur’ãn ise bu Âlem’in özeti. İNSAN’ın Arz’ı, Semã’sının yansımasıdır.

Holografik Yaratılış üst boyutun bir alt boyutuna o alt boyutun diliyle kaydedilmesidir.

Gerçekte İNSAN’ı anlatan âyetlerin kimi yorumcularca -haklı olarak- bilimsel işâretler varmış gibi algılanmasının nedeni işte bu izdüşümdür.

İNSAN, atmosferin 7 tabakadan oluştuğunu bilmez (A’lâ Sûresi 7-8). Ama kendinde bulduğu için kendinden dillendirilen 7 kat Semânın gölgesidir, yansımasıdır, sembolüdür atmosfer tabakaları. Bilimsel işâretler olduğunun doğal olarak düşünülmesinin nedenidir Holografik Oluş.

Dünya, Evren (kısaca alt boyut) İNSAN Şuûr boyutlarının (kısaca üst boyutlar) bir izdüşümüdür. İNSAN’da 7 Kat Şuûr boyutu (Semâ/Gök) olduğu için, dünya atmosferinde de 7 kat tabaka vardır; Evrenimizde de 7 tabaka vardır.

Holografik Kodlanmaya/Holografik Yansımaya küçük bir örnek vermek daha gerekirse;

Hakîkat Sırrını yaşayan bu sırrını gösteriş aracı olarak kullan(a)maz. Bu sır sadece kendindeki Evrensel Aklı ile yaşanır, O’ndan saklı kalamaz. Algılayabildiğimiz kadarıyla bu üst boyut gerçeğinin Kur’ãn kelimelerine yansıması “Ziynet sahibi kadının ziynetini sadece Erkeğine göstermesi, mahreminden başkasına teşhir etmemesi” ifâdeleriyle olmuştur.

Ziynet, Sırrın yansımasıdır.

Kadın, Hakîkate Ereni, Gönül sahibi..

Erkek, bizdeki Evrensel Akıl, Cebrâilî güç.

Günümüzde, dünya genelinde ve düzeyinde kadın nüfûsunun erkeğinden başkasına açmaması gereken ziynetlerini yoğun olarak teşhir etmeye başlamasını da, mânevî sırların açığa çıkmasına, herkes/halk tarafından da bilinmeye (yaşanmaya değil) başlanmasının yansıması olarak OKU’yabiliriz.

Mânâ’da ne oluyorsa maddeye de yansımaktadır. Çünkü üst boyut alta da o alt boyutun dili ile kayıtlıdır.

Atomlardaki cazibe, moleküllerin birleşme eğilimi, canlılardaki çiftleşme, İnsan’ın “birleşme” isteği hep İNSAN’ın TEK’e olan hasretinin boyut boyut yansımalarıdır.

Kur’ãn’ın nâzil olduğu Rasûl ne 7 kat atmosfer tabakasını bilir, ne de evrendeki 7 kat aşamayı. Fakat kendindeki 7 kat Şuûr boyutunu bulduğu için bu 7 kat sema olarak sembolleşmiştir.

İşte Holografik Yansıma gereği de bu sembolizm aynı zamanda 7 kat atmosfer tabakasına ve evrendeki 7 kat aşamaya da işâret etmiş olmaktadır.