Rabbim, ölüleri nasıl dirilttiğini bana göster!

rabbim-oluleri-nasil-diriltecegini-bana-goster“İbrâhîm: “Rabbim, ölüleri nasıl dirilteceğini bana göster.” demişti. İnanmıyor musun? dedi. Hayır, bilakis. Fakat kalbimin tatmin olması için.” dedi. “Öyleyse, dört kuş tut. Onları kendine alıştır. Sonra onları parçalayıp her bir parçasını bir dağın üzerine bırak. Sonra da onları çağır. Sana uçarak gelirler” (2:260) Geleneksel Çeviri.

Kur’an müteşabihini atlayayarak, ayetlere dümdüz yaklaşan, ayet lafızlarının meallerini zihin kurgularına uymadığından tamamlama/değiştirme yoluna giden gelenekselleşmiş kabullerin de etkisiyle ayeti, fiziksel olarak öldükten sonra bir dirilmenin kanıtı olarak düşünüyoruz. Bu olayın zahiri/görünen yönüdür diyoruz sonra da.. Oysa ki, bu ifadeler bu olgunun zahiri değil, lafzi yönüdür, mecazıdır sadece. 

Geleneksel çeviride olan; ama ayetin lafzında olmayanlar..

“…ölüleri nasıl dirilteceğini..” değil, “…ölüleri nasıl diriltirsin..” olay geleceğe atılmış, halbuki dil bilgisi açısından da geçmiş-şimdi-gelecek kapsamlı..

“..İnanmıyor musun..?” değil, “Güvenmiyor musun..?” Mesele inanç değil, güven, eminlik meselesi..

“dört kuş” değil, “kuştan dördü/en uygunları (!)”

“..parçalayıp..” ve “..her bir parçasını…”, zihnin boşlukları hikaye olarak tamamlama isteği sonucu ayette olmayan ifadeler..

“kendine alıştır” doğru; ama ikincil mana; ayetteki SUR fiilinin inceliğini kaçırmamak adına kök kelimeyi biraz daha açarsak “kendine suretle/biçimle”..

“..bir dağın üzerine bırak..” değil, “her bir dağın üzerinde kıl, meydana getir, ata, vasıfla”

uçarak gelirler” değil, “gayretle/emekle/sa’y ile gelirler” birincil.. “koşarak gelirler” ikincil mana..

Kaldı ki, fiziksel bir ölüm sonrasından bahsediyor olsaydı bile, bu en fazla İbrahim Rasullullah için bir kanıt teşkil edecek ve bizler içinse uzak bir hikaye derekesine inecekti!

Anlatılmak istenen, lafzın maksadı Kur’an bünyesinde, bütünlüğünde bambaşkadır. Bu maksada kalıplık eden kavram bileşenlerini, insan kendinde bulup yaşattığında da ayetin zahiri kişiye açılmış olacaktır!

Yeri gelmişken tekrarlayayım!..

Zâhir (yani Allah’ın “Zahir” isminin > özelliğinin varlıkta açığa çıkışı) hakîkat katrelerinin algı alanımıza düşüp Şuûr’da seyredilmesi (≈ kişinin bilincinin/bilinçaltının bir parçası olması); Bâtın ise algı alanımıza o hakîkatin henüz düşmeyen derinlikleridir. “Var” varsayılan “dışarısı”, “dışarı anlatımları” “Mecâz”dır, Mecâz âlemidir. Ego’nun yaşamı da“mecâzdır” ve hakîkati olarak, hakîkaten yaratılması gerekmektedir (bi-izni-hi). 

Kişinin kendisinde, mecâzın işâret ettiği hakîkatin Zâhir olması için kullanılabilecek ve (perde olmaması için) terk edilmesi gereken bir “araçtır” Mecâz (ve âlemi).

Mecazları Zahir sanmamak için!.. 

Kur’an, kendi bünyesinde kelimelere hangi manaları/kavramları yüklemiş, bunların tespit edilmesi, yani Kuş dilini/mantığını (mantık-ut-tayr) öğrenmek gerekiyor.

 “Kuş dili” kavramını da Kuş diline göre açarsak, aslı BİLGELİK NUTKU, BİLGELİĞİN MANTIĞI’, İFADEsidir. Kur’an bünyesinde NUTUK etmek fiili, Heva-hevesten olmayan, Vahye dayalı (53:3) KONUŞMA, ANLATIM demektir. 

Ölü, diri, Kuş, dağ, kalp hatta İbrahim ismi ile işaret edilen ne demektir?

*

Ölülük, dirilik, kalp kavramlarından daha önce bahsetmiştim. (Ayrıntılar için lütfen bknz. Nefsin Vefat ve ÖlümüAllah yolunda öldürülenler ve Kalp tanımı yazıları).

Ek olarak da şunu belirteyim ki, Kur’an ölü kavramının nüanslarını, çeşitlerini farklı farklı tekil/çoğul kelimeler ile (meyyit, meyten, meyteh, emvât, mevtâ) ayırıyor. Şimdi, İbrahim’in, peşinden hemen bir fiili tetikleten duasını dillendiren ayette (2:260) kullanılan MEVTÂ kelimesine Kur’an bakın nasıl tanım yüklüyor!

Bil ki sen, Ölülere (MEVTÂ) işittiremezsin.  Arkasını dönüp kaçmakta olan sağırlara daveti duyuramazsın (27:80).

“(Meryem oğlu İsa:) Ben sizin için ÇAMURdan KUŞ/TaYR ŞEKLİ yaratır, onun içine NEFES veririm. O da Allah’ın izniyle (~doğal süreci içerisinde) KUŞ olur. … Allah’ın izniyle Ölülere (MEVTÂ) HAYAT veririm” (3:49).

“Ey iman edenler, özlerine güvenenler!  Size Hayat verecek/sizi Diriltecek şeylere çağırdığı zaman, Allah’a ve Rasulü’ne (~ Allah’ın Zahir olduğu mahâle, İlme, ilmî eserlere) icabet edin/cevap verin” (8:24).

Rasullerin HAYAT verecek davetini önemsemeyenler MEVTÂ (~ Şuurda Ölü) kelimesi ile etiketleniyor.

*

Gelelim.. Halilullah İbrahim’de olduğu gibi İsa Rasul’de de karşımıza çıkan Kuş kavramına!

Tı-Ye-Ra (uçmak, ünlenmek, başta/önde olmak) kökünden; Tair, yüksekte duran, öncü, uçucu, kuş, hatta talih (anlamı için 7:131, 17:13, 27:47, 36:19). Allah’a Salât eden TaYR için bknz. (24:41). Salât/Yöneliş bilinçli varlıklara ait bir fiildir. Ve aynı kökten gelen ETVaR = gelişim, yükselme aşamaları, merhaleleri anlamı için bknz. 71:14.

“SEMA boşluğundaki (~Şuur katları) KUŞları (Bilge, Şuurlu, toplumun talihine yön veren -yükselmiş- insanları) görmüyorlar mı?” (16:79).

“(Süleyman/Silm-men/Selamet Adamı:) Ey insanlar, bize KUŞ NUTKU (~bilinçdışı, bilinç-üstü hâl dili, bilgeliğin dili) öğretildi” (27:16).

Yani Kuş ile işaret edilen mana, bağlamına (=kişisel veya toplumsal yorumuna) göre kısaca kendini göğe = bilgelik makamlarına doğru sürekli yükselten, geliştiren, tekamül eden, yenileyen bilge insan, bilgelik, evrensel değer içeren bilgiler şeklinde düşünülebilir.

*

Arapça Ce-Be-Le (kalıp vermek) kökünden, CeBeL = Dağ ile işaret edilen misalin bir yorumu olarak ise ayetteki tanımı gereği, Kur’an bilgileri kişinin bilincine işlendiğinde (inzal olduğunda) titreyen, parça parça olan bizdeki, düşünce > davranış > alışkanlık > değerler zinciriyle artık egoda kalıplaşan yükseltilerimiz, aşırılıklarımız, huylarımız diyebiliriz. CiBiL-liyet kelimesinin de aynı kökten geldiğini belirtelim.

Eğer biz, bu Kur’an’ı bir DAĞA nüfuz eyleseydik, kesinlikle sen onu Allah HAŞYETinden HUŞU ederek, parçalanmış görürdün. İşte misaller! Biz onları insanlara derinlemesine düşünsünler diye veriyoruz (59:21).

*

Kök, orijin Arapça’da 4 rakamı da hem sayı olan dördü hem de en uygun görülen, en uygun olanı ifade eder. Kur’an’da sayıların bizzat sayı olarak kullanılmadığı çok yer bulunuyor. Bunları, klasik dil bilgisi kurallarına uymadıklarında anlayabiliyoruz. 100 sene, 1000 yıl, 50 eksik, 3 bin melek, 40 gece, 7 gök gibi ifadelerde sayısallık kastedilmemiştir. Nicelikten ziyade bir niteliğe vurgu yapılır.

*

Mutmainlik kavramı ise, İMAN dediğimiz TAMAMLANMA, EMİNLİK DUYGUSUNUN nihai sınırlarına ermesi ve TAMAM ve DOYGUN olması..

Bu tanımlamalar doğrultusunda, sorgulayarak MUTMAİNLİK, TAMAMLANMIŞLIK, GEDİKSİZLİK, HUZUR peşinde koşaduran Rahmet babası Eb-Rahm, İbrahim’in özüne yaptığı duasına/çağrısına bakalım!

Klasik israiliyat hikayelerine (kuşları kendine alıştır, paramparça etme vs.) uyarlamak adına eklenmiş kelimeleri de çıkartarak ayetin lafzını ve kalbimin anlayabildiği kadarıyla manasını yazmaya çalışayım:

“İbrâhîm: “Rabbim [kişisel bilincin, ilahi kablo/şah damarı ile bağlantılı olduğu evrensel programcı güce yönelerek],

ölüleri/ölüyü nasıl diriltmektesin [evrensel olmayan, risaletten uzak, can çekişen değer yargılarını, şartlanmaları, yaşantıları nasıl dönüştürüyorsun],

göster [bizzat deneyimleyeyeyim] bana.” dedi.

Güvenmiyor musun? dedi. Hayır, bilakis. [bilgisine, yöntemine sahibim, eminim]

Fakat kalbimin/anlayışımın/şuurumun tatmin olması için.” dedi. [eminliğim tamam olsun, boşluk kalmasın, tecrübe de ederek betonlaşsın, kökü sağlam bir ağaç (14:24) yetişsin istiyorum]

Dedi, öyleyse “Kuştan dördünü/en uygun bulduklarını seç, [Bilgelik birikiminden, bilgisinden örnek olarak bir kaç diriltici, nefes verici konuyu (salât, infak, zekat, oruç, sekine vs.) gündemine al]

onları kendine suretlendir/biçimlendir (>SUR kelimesi var burada). [bu cansız, belirsiz, uygulaması henüz olmamış bilgilerin üzerinde tefekkür et, canlandırma yap, konu iyice detaylansın, belirginleşsin, zihnin uygulamalar için hazırlansın ve anlam kazanarak sende -kendiliğinden- hareketi teşvik etsin]

Sonra her bir dağın [kalıplaşmış huyların, değerlerin] üstünde onlardan bir parça vasıfla [pratiğinin iyice belirginleştiği bu bilgilerin bir-iki denemesini kişiliğindeki huyların ile test et, gündelik yaşamındaki zorlayıcı kareler karşısında uygulamaya sok].

Sonra da onları çağır [uygulamalarının sonucunda, bilgeliğe ait bilgilerin mahiyetini, sonuçlarını, ürünlerini fark et; sende nasıl bir açılım yaptığına, nasıl dönüştürücü olduklarına bak! Bilmek ile tecrübe etmek farkını şimdi gör!]. 

Gayret sonucu SANA geleceklerdir. [ilmini, kudreti devreye sokarak, cihad ile azmederek irfana, bizatihi tecrübene dönüştürdüğünde, bu bilgiler artık -hakikaten- sana ait olacaktır.]

İbrahimlerin arayışı, Kalplerimizin mutmainlik isteği hepimizin ortak derdi aslında. Arayıştaki İbrahim’in içsel sorusu günümüzün dilinde şöyle değil mi biraz?

Arkadaş! Bunca evrensel değeri, ilkeyi okuyorum, öğreniyorum; ama olmuyor, yerimde sayıklıyorum!

Bize de cevaben deniliyor ki..

Ey İnsan, Ey İbrahim, Ey Kalb-i Mutmainne olmak isteyen!

Allah’ın sana Ruh/İlahi bilgelik üfleyerek dirilmek istiyorsan, Canlanma umuduyla, güveniyle öğrenmiş olduğun (ilm’el yakin) Evrensel ilkeleri uygulamaya geçirmeyip atıl bırakırsan müşahedeye/şahitlik etmeye/ayn’el yakine geçemezsin, bizatihi tecrübe etmezsen taklitte takılı-kalır ve hep bir şeyler eksik duygusuyla kalırsın, kalbin mutmain olmaz. Çünkü Kalp bilgiyi tecrübe ederek tatmine ulaşır.

İlm’el yakinden, yani bilgi düzeyli kesinlikten; ayn’el yakine, yani direkt, bizatihi şahit olmaya geçme isteği. İnsan, bilgi düzeyinde ne kadar konuya hakim olursa olsun, tecrübeyi yaşamadıkça kalp dediğimiz idrak organında hep bir boşluk bırakacaktır.

Evet.. İbrahim bilincinin de merak ettiği, ÖLÜ/MEVTÂ, yani Risaletten uzak bir yaşantıda olan insanın/yaşam şeklinin nasıl Allah bilinci ile dirileceği, hayat bulacağıdır. Unutmayalım, bunun ne yöntemle olduğunun bilgisi ve bilginin eminliği İbrahim’de halihazırda var, ama Kalp bilgiyi tecrübe etmemiş ve tatmin olmamış henüz!

Örneğin, Allah yolunda, nefsin ego yönünü acıtacak şekilde, ihtiyaç sahiplerine karşılıksız harcama anlamına gelen “infak” kavramını ve uygulanmasıyla gelecek ürünleri tüm detayları ile bilmek ile; bizatihi aklın yönlendirmesi, nefsin gayreti, egomuzun varlığından kaybederkenki acısı; ama kalbin genişleyip ruhun huzur duygusu deneyimlemeleri bir olur mu?

Ve işte bu nedenle İbrahim’in Rabbi, duasını fiiliyata dökmesini, harekete geçmesi gerektiğini bildiriyor! Çünkü, Kur’an bünyesinde dualarımız, yani çağrılarımız sistem çarklarını döndürebilmeleri için ardından hep bir eylemin devreye sokulmasını zorunlu kılmaktadır.

*

Dirilmiş, semaya kanatlanarak Risalet misyonunu devam ettiren KUŞ bireyler ise uzun vadede DİRİ bir toplumun zeminini hazırlayarak ayetin toplumsal yönünü de tecelli ettirecektir.

Toplumsal yorumu ile ayette anlatılan İbrahim’in yetiştirdiği 4 Kuşun; 4 önderin; İsmail, İshak, Ya’kup ve Lut’un ölü beldelere gönderilip oraları ihya etmeleridir.

Ezcümle, şuurlu, dingin, huzurlu, DİRİ bir insan olmanın ancak amel, aksiyon, tatbikat sonucu gelecek deneyimle olacağının anlatımıdır Bakara:260.

Eylemsiz ilimden Allah’ın korumasına girme ümidiyle!..

Selam & Sevgiler.

Rabbim, ölüleri nasıl dirilttiğini bana göster!” hakkında 12 yorum

  1. Yine çok değerli bir açılım olmuş.
    Tam da Ramazan dönemi, birikmiş, atıl vaziyetteki bilgi ve inanç tohumlarının ekilip yeşertilerek hasatlarından bol bol faydalanılması dileğiyle.. Sevgiler :)

  2. Ben koşarak gelsinler bağlamında uçarak gelirlerse herhangibir kuş olabilir diye düşünürken çok farklı bir açılım verdiniz ALLAH zihnimize kuvvet versin.bilerek veya bilmeyerek temizfikir. Com sitesinde de nefsi diriltici salat/Kıble/infak/zekat/tevhid/zikir vb konular okumuştum.Demek tüm sızıntı ve kaynakların ulaşmak istediği bir ana nehir var.Rabbime sonsuz şükür sizlere selam

  3. Kıymetli Sonsuzluk Kulesi,

    Daha kısa yazmalısın, özellikle gençlerin okuması çok önemli.

    Bu konuyu Mevlana hazretlerinden alıntı yapsaydın, herkesin mutmain olacağı bir durum ortaya çıkardı.

    Sevgi ve selamlarımla.

    Abdullah Kaya Amasyalı
    Şair, Mutasavvıf
    (E) Dz.İkmal Assubay

  4. Kaleminize saglik, yine harika bir calisma ..acilimini tam olarak anlayamadigim ve hep merak ettigim bu konu herhalde daha iyi anlatilamazdi…yazilariniz siteden kaldirilir mi diye bazen endiseleniyorum, dosyalasam mi acaba? :) selamlar.

  5. :) iyi haber; yukaridaki yazida oldugu gibi bazi yazilarinizin tam olarak anlasilmasi babindan belli araliklarda birden fazla okunmasi gerekiyor, en azindan benim icin öyle …ufuk gelistirici yazilariniz ve emekleriniz icin minnettarim, selamlar.

  6. merhaba dört kuştan biri örneğin sekine demişsiniz sekine bir dua olarak geçiyor tam olarak nedir bilmiyorum bir hikmeti var mıdır esasen?

  7. Din bu kadar anlaşılması zorsa ancak felsefecilere inmeliydi. Uzattıkça uzatmışsınız. Sayfanın sonuna zor geldim hatta dinden çıkardınız beni.

  8. Hz ibrahimin oğlunu rüyasında görüp kesmek istemesi ve her ikiside teslim olunca, Allah’ın onlara onun yerine Kurban verdiği yani kazadan kurtardığı kıssası ile ilgili hayatımda olan ders niteliğinde birşey paylaşmak istiyorum. Yakınlarımızdan biri rüyasında benim engelli biriyle evleneceğimi görmüş bende ozaman 17 yaşındaydım ve yavaş yavaş ister istemez sanırım engelli biriyle evlenicem diye şartlanmıştım (Hz İbrahim’in rüyayı aynen gerçekleştirmeye çalışması veya aynen yorumlaması gibi) ama bunları düşünürken aynı zamanda öyle olursa benim iyiliğim içindir Allah hayırlısını dahi iyi bilir engelli olsada ben bakarım demiştim ve Teslim olmuştum (Hz İbrahimin oğlunun teslim olduğu gibi.) Sonra ben 3 sene sonra birisiyle tanıştım ve 1 hafta sonra kız trafik kazası geçirip dizi ve ayağı kırılıp platin takıldı (Hz İbrahimin oğlunun yerine verilen kurban gibi). O kazadan sonra o düşüncem gitti. Düşünce tohumu ekmek ve kuantumla ilgili yazınızı bekliyorum. O konuya değinmediniz sanırım.

    1. https://sonsuzlukkulesi.com/gizli-hazine-alemin-belirisi/
      yazısından..
      Düşüncenin kendisi de takyonik bir kalıptır ve ışıktan milyonlarca kez hızlıdır. Bu yüzden örneğin “kırmızı bir gül” düşündüğümüzde anında aklımıza gelir. Şu an farkındalık düzeyimizde olmayan -Bilinçdışı denilen uzayda saklı olan- düşüncelerimiz ışıktan milyarlarca kez hızlıdır ve belirsizlik konumundadır. Saklı düşüncelerimizden bir tanesine yoğunlaşarak, yani ona soyut enerji vererek onu ışık hızına yakın bir düzeye çekip Takyon uzayında belirgin hologramik bir kalıp haline dönüştürebiliriz. Bu âlemde termodinamik yasalar tersinir olduğu için soyut bir maddeye enerji verdiğinizde hızı artacağına aksine hızını yavaşlatırsınız. Eğer yoğunlaştığımız düşünceye soyut enerji vermeye devam edersek (aktif imgeleme ile) artık o soyut düşünce ışık hızının altına da düşerek (dalga fonksiyonun çöküşü) madde-zaman âleminde gerçeğimiz olur. Dua veya Çekim yasasının mekanizması da budur. Dualarda devam şartı da bu yüzden aranır.

      Daha önce hiç düşünmediğimiz bir şeyi imgelediğimizde (örneğin uçan siyah bir kurbağa) belirsiz-zamansız takyonik kuvvet alanına biçim veririz. Biçim alan bu takyonik düşüncenin zamanı tersine akacağı için biz daha onu düşünmeden onu geçmişimizde var kılmış oluruz. Bu sayede düşündüğümüz anda hazır düşünce paketi olarak bu uzaydan imgelediğimiz şeyi kendimize çekeriz./*

  9. zihninizi izlemeyi öğrenin bir bakın zihin sizi nerelere götürüyor .ya geçmişe pişmanlıklara yada gelecekte olacaklar için endişelere asla şimdiki zamanda bulamassınız siz şimdiye odaklanırsanız egodan da zihinde uzaklaşırsınız .gerçek özünüz içinizdedir .siz istediğiniz zaman zihin düşünme işlemini yaparsa mutlaka çok iyi işler yapacaktır .yani içinize yönelirseniz özünüze kavuşursunuz dışarıya yönelirseniz dünyayı keşfedersiniz amahem dünyaya ,hem içinize yönelmeyi öğrenirseniz ki bu hayatı izleyerek olur,yavaş yavaş her şeyi kavramaya başlarsınız .bunu siz yapacaksınız bunu size kimse öğretemez .yeni yılınız kutlu olsun

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir