Kuran’da bu kökten türetilmiş kelimeler toplamda 140 kez, 9 adet türemiş formda geçiyor.
Kuran’daki geçiş yerlerinin detaylı analizi için tıklayınız 
Kök anlamı: mutlu/hoşnut olmak, zevk ve refahla yaşamak, bolluk ve iyi hal içinde olmak, kolay bir hayat sürmek, hayatın rahatlığını ve sefasını sürmek. Kolaylaşmak/yumuşaklaşmak (hafifleşmek).
Ni’met – İyi hâl/güzel hayat, maddî ve mânevî imkânlar, hoş/güzel hal
Na’im – bol miktardaki nimet
Na’me – iyilik
İn’am – başkasına iyilik yapmak, nimet vermek
Ne’am – “evet, iyi, hoş” sözcüğü, nimet kelimesinden alınmış bir “cevap” kelimesidir.
Nu’ame – yumuşak biçimde esen güney rüzgârı
Ne’am – deve, sığır, koyun, davar, mal, ehil hayvan. Develere mahsus bir isimdir. Çoğulu en’am şeklindedir. Bu şekilde adlandırılmasının mantığı, devenin onların yanında en büyük nimet olarak kabul edilmiş olmasındandır. Bununla beraber, bu sözcük deve, sığır ve koyun cinsi karışık olduğunda da söylenebilir. Ama içinde deve yoksa onlara en’am denmez.
Türkçe’ye girmiş türevler : nimet, enam, inam, nağme, velinimet
≈ Aram nāˁem נָעֵם hoşnutluk, uyum, ses uyumu
Kur’an kelime etimolojisi üzerindeki çalışmalarınızı takdirle karşılıyorum. Benim gibi, Kur’anı okuduğunda anlamını bilmeyi amaçlayan kişilere,çalışmalarınızın büyük kolaylık sağladığını söyleyebilirim. Çalışmalarınızın devamını diliyorum. Selamlar