Kuran’da bu kökten türetilmiş kelimeler toplamda 294 kez, 13 adet türemiş formda geçiyor.
Kuran’daki geçiş yerlerinin detaylı analizi için tıklayınız
Kök anlamı: önüne almak, karşısına almak, kabul etmek, itiraf etmek, almak, aynı fikirde olmak; biriyle – bir şeyle karşılaşmak, yüz yüze gelmek; karşılamak, yönelmek, ilerlemek, yaklaşmak, karşılık, dengelemek, karşılaştırmak, cezalandırmak, telafi, ön taraf (12:26), kabul ederek onaylamak, kayırmak, şansı yaver gitmek.
kablu – önce, eskiden.
kabûl: razı olmak, mükafat vermek.
kabul: grup ; kabîle (çoğ. kabîl) : birbirlerine yönelen toplanmış cemaat.
ikbal / istikbal: öne yönelmek, kıble: yönelinen yer, hedef
mukābele: iki şeyi birbiriyle karşılaştırmak.
tekābül: iki şeyin birbirine karşı olması; aynı açıdan, aynı zamanda ve aynı konuda bir araya gelmemesi.
makbûl: kabul edilmiş.
Türkçe’ye girmiş türevler: kabul, ikbal, istikbal, müstakbel, kabala, kabil, kabiliyet, kabile, kıble, makabl, makbul, mukabele, bilmukabele, mukabil, tekabül, mütekabil
Arapça fiilin aktif hali ḳabala “yönelmek”, pasif hali ḳabila “almak” anlamındadır. Karş. ḳabl “ön, önce”, ḳibla “yön”, ḳabīl “tür, cins”. Aynı Sami kökünden İbr ḳibēl “almak, kabul etmek”.
Fr/İng cabbala Tevrat’ın gizli anlamına ilişkin Musevi gelenekleri, Batınilik ~ İbr ḳabbālāh קַבָּלָה alınmış olan şeyler, gelenek < İbr ḳibbēl קבל alma, kabul etme
İlk Yorumu Siz Yapın