Kuran’da bu kökten türetilmiş kelimeler toplamda 194 kez, 3 adet türemiş formda geçiyor.
Kuran’daki geçiş yerlerinin detaylı analizi için tıklayınız 
Kök anlamı: aydın ve ışıklı olmak.
Nûr – Görmeyi sağlayan yaygın hâldeki ışık, aydınlık, ışık. Apaçık olan, nesne ve olayların mahiyetini ortaya koyup aydınlatan şey. Kur’ân-ı Kerîm’de ve hadislerde “insanların önünü aydınlatıp doğru ve gerçek olanı görmelerini, hak ile bâtılı, hayır ile şerri ayırt etmelerini sağlayan mânevî ve ilâhî ışık” mânasında kullanılmıştır. Bu nedenle nûr iki çeşittir. Biri dünyevî, diğeri uhrevîdir. Dünyevî olan da iki kısma ayrılır: Bir kısmı, basiret gözüyle anlaşılır. Bu etrafa yayılmış olan akıl nuru ve Kur’ân nuru gibi İlâhî konularla ilgili olan nurdur. Bir kısmı da normal gözle algılanan nurdur. Bu da ay, yıldızlar ve aydınlatıcılar gibi ışık saçan cisimlerden yayılan nurdur.
Nâr – duyularla algılanan alev, ateş, sıcaklık, (mec.) tahrik, sıkıntı.
Menâre – minare, ışık bulunan yer, ışık/fener kulesi, yol işaretleri.
Nevâr – Kuşkudan doğan nefret
Nevr – ağacın çiçeği
Türkçe’ye girmiş türevler: nur, minare, münevver, nar, nevir, tenevvür, tenvir
≈ Aram nūr/nūrā נוּר ateş ≈ Akad nūru/nīru a.a.
Türkçede “nevri dönmek” deyimi vardır. Sinirlenmek ve öfke anlamında. Bu kökten geliyor olabilir mi? Bu deyimin “Gerçeği göremez” anlamına geldiğini düşünüyorum. Gerçeğin “NUR” olduğuna ikna olduğum için tabii…
teşekkürler
Evet, belirttiğiniz gibi. “nevir” kelimesi listede..