Salât > ṣād lām wāw kökünden; “arkasından yürümek, yönelmek, desteklemek, teşvik etmek”

Özellikle “yönelmek” anlamı için > 75:31-32 : İlahi yönümüzü desteklemek, o yönümüze yönelmek..

Çoğulu Salavat..

• Allah ve melekleri Nebiye salât (yusalluna ala) eder (33:56). > Yozlaştırılmış, içi boşaltılmış nokta burası. Dikkat, Muhammed’e veya Rasul’e değil, Nebiye salât!

Geleneksel din anlayışında unut(tur)ulmuş olsa da şu ayetleri de aynı dikkatle göz önünde bulunduralım.

• Allah, melekleri aynı şekilde tüm müminlere salât (yusalluna ala) eder (33:43).

• Nebinin bizzat kendisi de müminlere salât (salli aleyhim) ediyor (9:103).

Şimdi, ilk müslümanlara, sahabeye “Nebiye Salât edin” emri geldiğinde “Allahumme salli ala Muhammedin…” ile başlayan bir takım cümleleri mi tekrar etmeye başlamışlar?

Yoksa Medine döneminde artan Münafık faaliyetlerine karşın (Bknz. Ahzab 56-61) Nebiye fiilen destek mi olmuşlar, arkasında mı durmuşlar?

Gerçekten Allah ve melekleri/güçleri Nebiye salât ediyorlar/destek oluyorlar/yöneliyorlar/arkasında duruyorlar. Ey iman edenler! Siz de ona salât edin, güvenliğini tam bir güvenlikle sağlayın!. Ahzab 56.

ve ardından gelen ayet “Çünkü Allah ve Resulüne eza eden (münafıklar)…Ahzab 57.

Salât, eziyet etmenin tam tersi!..

Benzer şekilde Nebiye gelen emirle de, Nebi, müminler için “Allahumme salli ala Muminine..” şeklinde tesbihini çekmemiş, müminlere yönelmiş ve onları yüreklendirmiştir.

*******************

Artık dışarıda fiziksel bir Nebi olmadığına, âyetlerin hükmünün kalkması (nesh) da söz konusu olamayacağına göre kendimizdeki Nübüvvet cüz’üne yönelmek/destek olmak mecburiyetindeyiz ki, içimizdeki münafık [İlimden bildiği oranla amelin derecesi arasında uçurum olan] yönümüze mukabil Varlığımızdaki Nübüvvet Şûbesi de bize yönelecek kanalı bulabilsin!..

Nebiye salât, Hakikat ilmini hissetsek de (yani Risaletten cüz), nurani perdelerle perdelenmemek için, Dinin Şeriatındaki bedensel/zihinsel/toplumsal kuralları [Namaz, Oruç, İnfak, Cihad, Zekat, Örtünme, Yetimin başını okşamak, Malı tekelleştirmemek, vd. ] da fiilen önemseyerek/yaşayarak/dikkat ederek özdeki Nebiye destek olmak, ve böylece Risalet akışının [Hakikatin sonu gelmez derinlikli hissedişinin] önünü daha da açmaktır, kanaatimce.

Nübüvvet bir gün sona erer (khatemen nebiyy), Risalet ise sonsuzluğa açılır.

Sonsuzluğa açılan yolcunun meleklerinin beyninin derinliğinde yerelleşmesi ile yoğunlaşmış manaya dönüşen beyni ayna nöronları üzerinden özü ile eşlenik olur/uyumlanır. Bu yoğunlaşma kişinin Büyük Meleklerin, BURÇlar diye işâret edilen BÜYÜK BEYİNLERin ASTROLOJİK tasarrufuna, çekim alanına (Ashab-ı Kehf Uzayı) girmesine vesiledir (“Yıldızlarla yollarını bulurlar”).

Geçmiş tarih illüzyonunda yaşamış Nebilerin manaları ile öze doğru bulduğumuz manalar aynîleşir, aynı oldukları fark edilir. Teklik Şuurunda, geçmişte yaşayan bir Peygamber ile şimdide yaşayan ve Peygamberine salavat getiren ayrı bir kişilik yanılsaması/ikiliği kalkar. Rabıtayı, rapt olmayı, Derin Empatiyi kendiliğinden kuran mekanizmadır, Ayna Nöronlar >> Tek bir zihnin olduğuna işaret..