Newton’un ünlü çekim formülüyle küçük bir matematik hesabı yaptığımızda şöyle bir sonuca varabiliriz. Herhangi bir özne veya nesneye yaklaştığımızda üzerimizde yaratacağı çekim kuvvetinin etkisi, milyonlarca ışık yılı uzaklıktaki burçların, galaksi kümelerinin etkisinden milyonlarca kat; Güneşin yarattığı ile aşağı yukarı aynı; Güneş sistemi içerisindeki gezegenlerinkinden ise binlerce kat daha fazla. Kezâ, cep telefonu kullanırken, TV izler iken veya herhangi bir elektronik aletin yanında durduğumuzda, yayılan elektromanyetik alanın üzerimizde yaratacağı etki de uzaydan/güneşten gelen dalgalardan kat be kat daha fazladır.

Bilimin kesin verilerine göre gerek gezegenlerin gerekse de yıldızların -doğanın 4 temel kuvvetinden ikisi- çekim veya elektromanyetik kuvveti ile insanın psikolojisi, karakteri ve kaderi üzerinde sanılanın aksine kayda değer bir etkisi bulunmuyor. Diğer iki temel doğa kuvveti, güçlü ve zayıf çekirdek kuvvetlerinin ise menzilleri atom-molekül çapı içerisinde sınırlı olduğundan konumuz dışında.

Bu kuvvetlerin üzerimizdeki ihmal edilebilecek düzeydeki etkilerinin ötesinde, eserlerini okuduğumuz, fikirlerini dinlediğimiz insanların psikolojimiz, ahlakımız, karakterimiz ve hatta kaderimiz üzerindeki yönlendirmelerinin yaşamımız üzerinde etkileri olduğunu varsaydığımız bir takım dışsal, kozmik ışınlarınkinden kat be kat daha fazla olduğu gerçeği de var. Bu etkenlere eğilimimiz için de genetik ve çevre faktörleri, bilimdeki tutumluluk yasası (bknz. Occam’ın Usturası) gereği yetmekte ve artmakta!.. Yani “Psikoloji, karakter, kader yönlendirici kozmik ışınlar” aranacaksa Dünya’nın koruyucu Manyetik alanına rağmen ötelerde değil;  ilk olarak hemen burada, somutta aranmalıdır. Somut olan da, hemen şu an algıladığımız çevremiz ve onunla olan etkileşimimizdir. Hatta yiyip içtiklerimiz dâhi beden ve zihnimizde kozmik ışın etkisi yapmaktadır. 

Ayrıca canlıların beden-beyin-genetik yapıları zannedildiği gibi uzaydan her an gelmekte olan kozmik ışınların tesirleriyle dönüşecek, değişecek kararsızlıkta değildir. Örneğin, kanser vak’aları genlerde meydana gelen değişikliklerle ortaya çıkabiliyor. Astrolojinin düşünüldüğü tarzda bir mekanizması olsa idi, bu dışsal kozmik ışınların etkisiyle yeryüzünde yaşam olamayacaktı.

Düşük enerjili ışınların (Radyo – Kızılötesi – Mikrodalgalar) canlılar üzerinde etkisi yok denecek kadar az iken, yüksek enerjili elektromanyetik dalgalar da (Ultraviyole – X ışınları ve Gama Işınları) genlerde büyük tahribat yaparak canlıya zarar verebilir, hatta öldürücü olabilirler. Yaşam ve organizmaların sistemleri büyük oranda görünür ışığın dalga boyuna (300-700 nm) uyumlu olarak evrimleşmiştir.

Kısaca değinmiş olduğum gerekçeler nedeniyle, mekanizması bu tarzda, dışsal bir takım ışınlara, dalgalara, kuvvetlere bağlanan Astroloji Bilgeliği de bilim dünyasınca haklı olarak bilimsel bir niteliğe sahip kabul edilmiyor. 

Peki o halde, çeşitli mecmualarda algıda seçicilikle kolayca açıklanabilecek basit astroloji köşelerinin ötesinde, 5000 yıllık bilgi birikiminin, bir bilgeliğin sentezi olan Astroloji yorumlarında nasıl isabet etmektedir? Mekanizması nedir?

Mekanizmasının holografik projeksiyon, bir holografik yansıma, yani Kayıtlı Tümel Bilginin birimden/bedenden yansıması/açığa çıkması  olduğunu düşünüyorum.

Bu mekanizmanın detaylarını başka bir yazıya bırakarak şimdilik özetle değinmek gerekirse:

Zamansızlıktaki, kişisel bir ruhsal potansiyelin zamana bürünerek açılan kişiliği/evreni/hologramı kişinin yüz şeklinde, el şekli ve çizgilerinde, bedeninde, yakın çevresinde ve gökyüzündeki gezegen diziliminde yansıyor.

Ruhsal potansiyel beyin olarak görünen de mevcuttur veya/yani/aslında, beyin/beden ruhsal potansiyelin 300-700 nm dalga boyları arası madde algılamasındaki görünümüdür. İçerisi-dışarısı ikilemi/illüzyonu ile yaptığımız mecburi dışarısı kavramı tanımlamasındaki dışarısı, ruhsal potansiyelimizin bir yansımasından ibarettir (> yansımanın olduğu bir ortam olmadan, çünkü ortamın bizatihi kendisi bir yansımadır, yani görünüm-ü-dür). Benzer şekilde ruhsal potansiyelimiz de, beyin/bedenin ışık hızı ötesinde (takyonik-melekî) titreşen, fiziksel bir uzayın olmadığı, zamanın tersine aktığı veya akmadığı kuantum-altı düzeydeki görünümüdür.

Dışarıda ortak olarak algılanan her şey özümüzdeki ortak, Tümel, Tek RUH uzayının; kişisel farklılıklarımız ise RUH’tan payımıza/filtremize düşen ruhsal potansiyelimizin görünümü/yansıması olmaktadır (Detaylar için RUH ve Zihin makalesi).

Somutlaşması için örnek vermek gerekirse, ki astroloji ile ilgilenenler bu bağlantıları bilecektir: En basit formuyla Güneş-Bilinç, Ay-Bilinçaltı, Merkür-İletişim, Venüs-Sevgi/Dişil Enerji, Mars-Güç/Eril Enerji, Jüpiter-Genişleme, Satürn-Kısıtlama kavramları ile bağlantılıdır. Holografik yansımaya göre, ruhsal boyuttaki “sevgi” manasının göğe yansımasıdır, dışarıdaki Venüs görünümü.

Her bireyin horoskobunda bütün gezegenler bulunur, çünkü Evrensel RUH’taki manalar ortak ve tektir. Her bireyin beyni/zihni yapı-taşlarına bölünmeyen mana uzayındaki aynı, ortak, tek; örneğin “sevgi” manasıyla “duygu” olarak temas halindedir, filtresi oranınca. Evrendeki yaygın ve içkin sonsuz sevgiden ruhsal filtremiz ile payımıza düşen kısım horoskobumuzdaki Venüs gezegenine  özgü etkileşimler olarak okunur.

Yani Astroloji, göktekilerin zihne etkisini değil, zihninde/bedende kaydedilenlerin gökyüzüne, gökyüzünün dilinde yansımasını anlatır, işaretçileri ile…

Cümleyi açarsak..

Göktekilerin [örn. venüs gezegeni]

zihne etkisini değil, [Afaki olarak algılama bu zannı doğuruyor]

RUH üzerinden zihinde kayıtlı olanların [bizdeki sonsuz sevgi ve aşkın]

gökyüzüne yansımasını [ sonsuz sevgi ve aşkın bir tezahürü ] anlatır,

işaretçileri ile… [venüs bir işaretçidir, işaret levhasıdır, işaret edilen mana değildir]

O kadar ki kolektif bilinçaltımız bile gökyüzüne yansır.

İnsanlığın kolektif bilinci ne zamanki yenileyici, devrimci, özgürlükçü ruha kavuşur oldu; bu çağ ötesi aklın, ani değişimlerin simgesi, yansıması olarak Uranüs keşfedildi 18. yüzyılda, gökte!

İnsanlığın kolektif bilinci ne zamanki spirtüalist, hayalci fikirlerle öne çıkmaya başladı, edebi akımlar geliştirdi; tıpta ayakları yerden kesen narkoz bulundu, sinema icat edildi (ki icat da yer yüzündeki yansıma), hayalin, sezgiselliğin simgesi, yansıması olarak Neptün keşfedildi, 19. yüzyılda, gökte!

İnsanlığın kolektif bilinci ne zamanki dünya çapında yıkıcı, savaşçı [dünya savaşları], dönüştürücü fikir ve davranışlara girdi, atom bombası yapıldı, büyük dönüşümlerin simgesi, yansıması olarak Plüton keşfedildi, 20. yüzyılda, gökte!

İnsan farkındalığıyla bilincinin ve bilinçaltının derinliklerine, duygularına, dürtülerine nisbeten kolaylıkla vakıf olabilir; bunun gökyüzündeki yansıması da çıplak göz ile Satürne kadar olan gezegenlerin binlerce yıldır görülebiliyor/biliniyor olması dır. Satürn ötesi gezegenler teleskop olmaksızın, çıplak gözle görülememektedir, çünkü mana olarak kişisel değil, kolektif bilince ait gezegenlerdir.

Dolayısıyla karşılıklı veya tek yönlü bir etkileşimden ziyade boyutsal yansımalardan bahsetmek isabetli olacaktır kanaatindeyim. Vücudumuzu hareket ettirdiğimizde yere yansıyan gölgemizin de anında uyumlu hareket etmesi gibi!

Ezcümle, Astroloji ekstra bir faktör olmayıp tüm genetik – çevre faktörleri ve etkileşimlerinin bileşiminin Gökteki işaretçileri ile okunması ilmidir!