Nedense ezberlediklerimizi, atalarımızdan taklitle alıp aktardıklarımızı “düşünmek” olarak addediyoruz! Bir güzel söz vardı: “Ezberlerin bittiği yerde Düşünme başlar” diye.. Peki, Düşsel/Düşünsel bir âlem olan Cennete “düşünmeden” girilebilir mi? Yâni ezberlediklerimizle, taklitle Huzur‘a erebilir miyiz? Korkmadan Sorgulamak yazısına devam et
İslam Medeniyetinde Evrim Düşüncesi
Özellikle son yıllarda Evrimsel sürecin bir Yaratıcı’yı reddetme anlamına geldiği yönünde yoğun bir propaganda ile karşı karşıyayız. Belirli bâzı odakların çıkartmış olduğu yayınlar, inançlı insanları “Evrim ile Yaratıcı arasında” bir seçim yapmaya zorlamakta ve Evrimin bilimsel bir teori olduğunu kabul edenleri Kutsal metinleri reddetmekle etiketlemekte.
İslam Medeniyetinde Evrim Düşüncesi yazısına devam et
Uzay-Zaman ve Zihin Bilmecesi
Einstein’ın uzay-zaman hakkında bilinenlerde köklü bir değişiklik yapışına kadar bilim insanları Newton’dan aldıkları mirasla zamanı uzaydan ve gözlemciden bağımsız ve değişmeyen mutlak bir süreç olarak düşünmüşlerdir. Einstein devrimi ile birlikte ise uzay ve zamanın gerçekte birbirine bağlı olup uzay-zaman bütünlüğünü oluşturduğunu ve sağduyumuza ters gelse de algılayıcının durumuna göre değişken bir yapı kazandığını öğrenmiş olduk. Uzay-Zaman ve Zihin Bilmecesi yazısına devam et
Yol Göster Bilmeceme!
“Çekim yasası”, “Yakarış” gibi zihin gücü veya DUA gibi iç farkındalığın kudreti sonucunda dilediklerimizin gerçekleşiyor olması -bu eylemleri ve sonuçlarını önceden (!) hazırlamış veya hazırlamakla sorumlu -onay merkezinde kurulu- bir tanrı olmadığına göre- bizlere alınyazılarımızın baştan yazılı bir senaryo olmadığını, “Tümel İradenin” hemen şimdi bizlerden, bizlerin “özgür iradeleri” olarak çıktığını ve evrenin ortak kaderini şekillendirdiğini hissettirmekte sanki? Yol Göster Bilmeceme! yazısına devam et
Rab-Rabbül alemin
Kur’an’da Allah’ım, Allah’ın, Allah’ı, Allah’lar gibi ifâdelerin geçmediğini buluyoruz. “Allah” kelimesi neye (!?) işâret ediyor ise iyelik eki ve çoğul eki al(a)mıyor!
Fakat Kur’an’da Rabbim, Rabbin, Rabbi, Rabler gibi ifâdelerin geçtiğini görüyoruz. “Rab” kelimesi neye işâret ediyor ise, iyelik eklerinin her birini ve de çoğul ekini alabilmekte. Rab-Rabbül alemin yazısına devam et